بررسی اثر آتروواستاتین برآستانه تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش های کوچک آزمایشگاهی نر گنادکتومی شده

مقدمه: صرع به مجموعه ای از اختلالات سیستم اعصاب مرکزی گفته می شود که به صورت تشنجات ناگهانی، زودگذر، تکرار شونده و غیر قابل پیش بینی با منشأ حسی- حرکتی و اتونوم ظاهر می شود. استاتین ها گروهی از داروهای کاهنده کلسترول خون هستند، با توجه به اثرات ضدالتهابی و باز کننده عروق سلول های مغزی استاتین ها در مطالعات گذشته، هدف از این مطالعه بررسی اثر آتروواستاتین بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش های کوچک آزمایشگاهی نر گنادکتومی شده بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 36 موش های سوری نر کوچک نژاد nmri با وزن 35-30 گرم انجام شد. موش ها به دو گروه سالم و گنادکتومی تقسیم شدند. در گروه گونادکتومی عمل جراحی حذف بیضه ها صورت گرفت. گروه dmso یا حلال دارو (cc3/0) و گروه تحت درمان، داروی آتورواستاتین با دوز mg/kg10 به صورت داخل صفاقی و 30 دقیقه بعد، پنتیلن تترازول (ptz) mg/kg80 را دریافت کردند. تمامی تزریقات به صورت داخل صفاقی بود. پس از تزریق پنتیلن تترازول مدت زمان شروع تشنج (آستانه) ثبت شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی به کمک نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد(05/0p<). نتایج: داروی آتورواستاتین در گروه سالم و گنادکتومی سبب افزایش معنی دار مدت زمان شروع تشنج (آستانه) نسبت به گروه dmso یا حلال دارو گردید و از طرفی موش های گنادکتومی شده کاهش معنی داری را در مدت زمان شروع تشنج نسبت به موش های سالم نشان دادند(01/0p<). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد که داروی آتورواستاتین اثرات ضد تشنجی دارد و ایجاد گنادکتومی سبب افزایش تشنج می شود.